Almanya, müttefikten çok, müdahaleci bir güçtü. Bir Avusturya askeri deyimi der ki "Almanya işgalci olarak kötüdür, ama müttefik olarak daha da kötüdür, " der.
Sayfa 178Kitabı okudu
Boşuna biz Osmanlı torunuyuz demiyorlar...
1 Haziran 1867'de çıkarılan bir kararname ile yabancılara Osmanlı ülkelerinde toprak satın alma izni verilmişti.
Sayfa 159Kitabı okudu
"İlkel tarım ekonomisine dayalı bir ülke, besleyemeyeceği bir demiryolu sistemine teminat akçesi ödeyerek günden güne harap olacaktır."
Sayfa 129Kitabı okudu
Osmanlı İmparatorluğu geri kalmış bir denizciliğe sahipti ve ciddi bir modernleşme, maalesef reform için Almanya donanmasından subay getirilmekle başarılamadı.
Sayfa 108Kitabı okudu
Alman kültürü Türkiye'ye sadece arkeolojik zenginliklerin yağmalayacak kazılar, Beyoğlu'ndaki Viyana operetleri, Almanca eserlerinin Fransızca üzerinden yapılan eksik ve yanlış çevirileri ve büyük ölçüde de Alman otoritaryanizmi ve militarizmine hayranlık duyguları olarak geldi.
Sayfa 81Kitabı okudu
Almanya kolonisiz, aç bir ülkeydi; ihtiyacı olan tahılı, sebzeyi, petrolü Anadolu'nun kıraç ovalarında ve uzak Mezopotamya'dan sağlamak zorunda idi.
Sayfa 66Kitabı okudu
II. Abdülhamid dönemi, Osmanlı İmparatorluğu'nda Alman etkisinin yerleştiği bir zaman kesitini kapsar. Jön Türkler iktidara geldiklerinde bu nüfuzu daha büyük boyutlarda devam ettirmek ten başka bir şey yapmamışlardır. Alman nüfuzunun yerleşmesinde dünya konjonktürü, Osmanlı İmparatorluğu'nun iç siyasi- iktisadi durumu ve egemen ideolojisi etken öğeler olmuştur.
Brest-Litovsk’taki akşam,taç ve tahtlara dayanan eski dünyanin üzerine çökmüştü.
Berlin Kongresine Ermeniler özerk yönetim istemek için Patrik Varjabedyan başkanlığında bir temsilciler heyeti gönderdiklerinde kongrenin hakimi Bismarck , temsilcileri küçümsedi ve isteklerini gündeme almadı.
Emperyalist devletlerin orduları ayaklanan Çin halkını katlederken , Osmanlı heyeti Müslüman Çinlilere ayaklanmaya katılmamalarını Halife adına tembih ediyordu.